Róża o wielkim znaczeniu historycznym, prawdopodobnie najstarsza istniejąca róża uprawna, znana już ok. 4000 lat temu.  Odkryto ją w egipskich piramidach, gdzie jej fragmenty znajdowały się w suszonych wieńcach pogrzebowych. W IV wieku n.e. sadzono ją na terenie Abisynii (dziś Etiopia) w okolicach kościołów i na klasztornych dziedzińcach.  W Europie pojawiła się około 1895 roku, prawdopodobnie sprowadzona przez włoskiego botanika Achille Terraciano.

Kwitnie jeden raz, niezbyt długo, okrywając spory krzew o miękko opadających pędach, kaskadami dość dużych pojedynczych kwiatów. Barwy perłowo różowej, bielejące, jedwabiste, z kępką długich, żółtych pręcików w środku, roztaczają wokół cudowny, intensywny zapach. Kwitnące krzewy wyglądają czarująco i lekko, naturalnie wpasowując się w otoczenie.  Mogą rosnąć na słabszych stanowiskach i w miejscach pólcienistych, natomiast młode krzewy warto zabezpieczyć na zimę kopczykiem.

Fascynująca historia tej róży sprawia, że jest ona niezastąpiona i bezcenna dla każdego kolekcjonera i miłośnika róż.